There are many lessons to learn for maintaining the
harmony and unity of married couple from the words and deeds of divine mother
SrI sItA as enunciated in SrI VAlmIkI RAmAyaNam.
For a chaste wife upholding loyalty,
living with one’s husband even in the fearful forest is enjoyable like residing
in her own father’s house.
सुखम् वने निवत्स्यामि यथा एव भवने पितुः |
अचिन्तयन्ती त्रीम्ल् लोकामः चिन्तयन्ती पति व्रतम् ||
अहम् गमिष्यामि वनम् सुदुर्गमम् |
मृग आयुतम् वानर वारणैः युतम् |
वने निवत्स्यामि यथा पितुर् गृहे |
तव एव पादावुपगृह्य सम्मता ||
In separation from the husband, even heaven is not liked by her.
स्वर्गे अपि च विना वासो भविता यदि राघव |
त्वया मम नर व्याघ्र न अहम् तम् अपि रोचये ||
Father, mother, brother, son, daughter-in-law, each
one gets the fruit of one’s own action.
आर्य पुत्र पिता माता भ्राता पुत्रः तथा स्नुषा |
स्वानि पुण्यानि भुन्जानाः स्वम् स्वम् भाग्यम् उपासते ||
Accordingly, wife shares the fortune of the husband
and hence has to accompany him even in forest.
भर्तुर् भाग्यम् तु भार्या एका प्राप्नोति पुरुष ऋषभ |
अतः चैव अहम् आदिष्टा वने वस्तव्यम् इति अपि ||
For the chaste woman,neither father, mother, son, self or
friend is the recourse. Only the husband is the true recourse in this life and
thereafter as well.
न पिता न आत्मजो न आत्मा न माता न सखी जनः |
इह प्रेत्य च नारीणाम् पतिर् एको गतिः सदा ||
To be with the loving proximity of the husband is
better than residing in a palace or travelling in the aeroplane or flying in
the sky or attaining all positions of esteem.
प्रासाद अग्रैः विमानैः वा वैहायस गतेन वा |
सर्व अवस्था गता भर्तुः पादच्छाया विशिष्यते ||
जय जय श्रीराधे